De cockpit van Jelle Barentsz Radioloog Jelle Barentsz geniet wereldfaam op het gebied van de MRI diagnostiek. Hij ‘leest’ zo’n 2000 scans per jaar en geeft lezingen van Tokio tot New York. Patiënten komen van heinde en verre om bij hem op de afdeling radiologie van het UMC St Radboud in het “Prostate MR-Center of Excellence” een MRI scan te laten maken om snel meer zekerheid te krijgen over hun aandoening. ‘Belangrijk’ vindt de professor, want hij weet als geen ander hoe het is om met onzekerheid te leven.
In 2006 loopt prof dr Jelle Barentsz een gedeeltelijke dwarslaesie op doordat een operatie aan zijn rug niet goed is verlopen. Als hij van de narcose bijkomt, heeft hij geen gevoel meer in zijn benen. Hij is vijftig jaar en zijn wereld stort in. ,,Tot die dag was mijn leven een succesverhaal: fijn gezin, een topcarrière, en prima werk binnen het UMC St. Radboud op fietsafstand van mijn huis. Het was onzeker of ik ooit nog zou kunnen lopen.”
Barentsz voelt zich depressief, maar komt uiteindelijk bij een neurochirurg terecht die hem nog een keer opereert. De operatie lukt, maar het duurt nog anderhalf jaar voordat de professor weer goed kan lopen. ,,Het was een vervelende onzekere periode, maar toch heeft deze periode mij een rijker mens gemaakt. Het heeft mijn empatisch vermogen vergroot.”
Als Jelle Barentsz terugkijkt, had hij graag voor de eerste operatie een onafhankelijk behandeladvies gekregen. ,,Heel simpel; een multidisciplinair team dat zich over jouw case buigt. Je wilt zo snel mogelijk duidelijkheid, daarom juich ik het initiatief van De Prostaatkliniek erg toe. Als je je maar door één specialist laat bekijken, is dat te eenzijdig. Een advies is vaak gekleurd. Een chirurg snijdt iets weg, een radiotherapeut brandt iets weg. Maar wat is nu de meest optimale behandeling? Hoe agressief is de kanker? Waar zit het precies? Een arts kijkt ook vaak vanuit zijn eigen expertise. Ik geloof in het totaalplaatje, elke ‘patiëntcase’ moet bekeken worden door een team van specialisten.”
Inmiddels fietst de professor weer iedere dag naar zijn werk in het UMC St Radboud in Nijmegen en loopt daar in rap tempo heen en weer tussen zijn kamer en de afdeling in het UMC St. Radboud waar de MRI’s staan. Een van die scanners is de Skyra 3T: het nieuwste type van Siemens. Deze scanner geeft een zeer nauwkeurig driedimensionaal kleurenbeeld tot op moleculair niveau. Er is direct zichtbaar of er sprake is van kanker, waar de tumor precies in de prostaat zit, hoe agressief de kanker is en of er uitzaaiingen zijn. De patiënt heeft zo snel uitsluitsel en deze informatie is erg belangrijk voor een maatwerk behandelplan. Daarnaast is het een mooi apparaat waarin de patiënt zich minder claustrofobisch voelt, omdat hij ruimer is dan andere MRI’s.
Vanachter een desk met computerschermen – Barentsz’ ‘cockpit’ – leest hij de ‘plaatjes’. Het nieuwe apparaat is mooi, maar belangrijker is het, dat de afbeeldingen zo secuur mogelijk kunnen worden gelezen. Daarvoor is jarenlange ervaring vereist. Jelle barentsz: ,,Vergelijk het met een snelle Ferrari. Als je geen goede chauffeur bent, sta je zo in de vangrail. Oftewel: ervaring is nodig om het maximale uit het apparaat te halen! Dat is belangrijk voor het advies voor een behandeling op maat.”
Gedreven vertelt Barentsz dat hij maanden geleden een man bij hem kwam, die om een MRI vroeg. Hij had een kwaadaardige tumor en de uroloog waar hij was geweest, had hem verteld dat zijn hele prostaat verwijderd moest worden, inclusief de vaatzenuwbundel, die belangrijk is voor de potentie. “De man zat in zak en as. Zijn mannelijkheid was belangrijk voor hem. Op de MRI scan zag ik mogelijkheden voor een zenuwsparende operatie. Die is uitgevoerd door een andere uroloog en na de operatie kreeg ik een bericht van de patiënt. Hij was zo blij, want hij was genezen van kanker én hij was niet impotent geworden. Als je iemand zo kunt helpen, geeft dat voldoening.”
Het bericht De cockpit van Jelle Barentsz verscheen eerst op De Prostaatkliniek.
